23 ŞUBAT

Otobüse bindikten hemen sonra, önümdeki kadın; "Bozuğunuz varsa akpil basar mısınız" dedi.
Bende bastım ama son anda bozuğumun olmadığı aklıma geldi.
Kedi sesimle; 'Bozuk yokmuş' dedim.
Sinirlendi!
"Nerde ineceksin" dedi.
Bu sefer yavru kedi kıvamında 'taksim' dedim.
"oofff of orda veririm paranı" dedi, yanıma oturdu.
Paradan vazgeçtim, akpili de üstüne vermeye razıyım şuan.
Şu 145T resmen kozmik seferler yapıyor. Adnan Hoca'nın kedileri gibiyim şuan. Bi inebilsem inşallah maşallaah :(




25 DK SONRA

Az önce annem arayıp; "Al paranı o kadından..." diye otobüse telefonla canlı bağlandı. Kadın telefonu kapattıktan sonra; 'beni bi yerlere mi yazdın' dedi gülümseyerek.
'Yoo, yooo yoooo' dedim.
Aramızdaki buzlar eriyor mu yoksa paradan ümidi kessem mi...
Erken inicem ben galiba!


10 DK SONRA

Ve son durum: Kadın ayağa kalktı.
"Yolun LcWaikiki'ye düşerse beklerim, adım da Döndü. Akpil için sağol fıstık, elbet bi gün ödeşiriz" dedi.
Paramdan oldum ama canımdan olmadım, şükürler olsun.
Kazıklanmak hiç bu kadar keyifli olmamıştı :)